Ik heb het een maand volgehouden, 100 woorden per dag schrijven. Al bij al viel het kiezen van een onderwerp wel mee. De voorbije dagen ging het moeilijker. Because life got in the way, zoals de Engelsen het zo mooi kunnen zeggen. Ik ben te veel aan het tobben over dierbaren, werkgerelateerde besognes en mijn eigen gezondheid. En dan krijg ik geen letter uit mijn toetsenbord geramd. Zelfs deze blogpost heb ik drie keer moeten herschrijven. Er komen dus nog schrijfsels op deze blog maar misschien iets minder frequent. Tot de onzekerheid en de chaos uit mijn hoofd zijn verdwenen.