De voorbije jaren schreef ik op mijn FB-pagina 'Vijftiende van de maand' regelmatig over restaurants die ik bezocht en maakte vaak een fotoverslag. Ik fotografeer nog altijd graag mijn eten maar dan alleen als snapshot om de zonen te tonen wat we aten of als herinnering om zelf eens te maken. En geef toe, vaak zit het licht toch niet goed dus wat heeft het dan voor zin om daaraan je tijd te verprutsen? Zelf wil ik van recensies vooral weten welke keuken ze serveren en voor welke gelegenheid het restaurant geschikt is, zodat ik heel gericht kan kiezen. En dat is nu ook mijn opzet. Onderstaande adressen passen in de categorie: correcte prijs/kwaliteit, royale porties en aangenaam kader, ideaal om eens bij te babbelen.
Hungry Henrietta
K. en ik waren op zoek naar een restaurant in Antwerpen waar we konden bijpraten over het voorbije anderhalf jaar. Toen ze Hungry Henrietta voorstelde, deed de naam een belletje rinkelen dus we reserveerden er. Het restaurant bestaat al sinds 1975. Een tafeltje in het stijlvolle, zwarte interieur zal voor een andere keer zijn want de zon doet nog een verdienstelijke poging om wat warmte te geven en we besluiten om buiten te zitten. Op de kaart staan vooral veel visgerechten en slaatje. K. at de vorige keer dat ze er was een heerlijke salade met zwezeriken. Vandaag heb ik zin in iets warms en zwicht voor de zeebaars met preipuree. Vooral de combinatie van rozijnen, kappertjes en pistachenoten wekken mijn nieuwsgierigheid. We worden vlot bediend en krijgen een mooi gedresseerd, royaal bord. De gerookte paling van K. ziet er ook lekker uit. Een adresje om te onthouden.
Alix
Alix, aan de Kortrijksesteenweg in Gent, is intussen een vaste waarde geworden. Een lekkere lunch op wandelafstand, wat moet je nog meer hebben? Tijdens de lente en de zomer is het trouwens zalig om buiten te zitten. Deze keer zitten I. en ik binnen, met zijdelings zicht op de keuken. Elke maand staan acht huisgemaakte gerechten op de kaart, waaruit je er twee of drie kiest. I. heeft zin in de mosseltjes en de kip in dragonsaus. Ik kies ook de kip en neem er nog bulgur met witte kool, abrikoos en amandelen bij en polenta fritters met champignons. Mijn ogen zijn blijkbaar groter dan mijn maag want het bordje met bulgur krijg ik niet helemaal op. Zouden ze hun porties iets groter gemaakt hebben of is het toeval? Ideaal voor een correcte, lekkere en snelle lunch.
Cuit
Colruyt opende dit weekend Cru. Op deze versmarkt aan de Kouter staan tien verschillende ambachten, zoals een beenhouwer, bakker, visboer en groenteboer. Het logo doet me heel sterk denken aan marqt, in Amsterdam. Voor we de winkel op de ondergrondse verdieping bezoeken, proberen we eerst eethuis Cuit uit, waar ze met de producten van Cru werken. Een medewerkster raadt ons aan om drie gerechten per persoon te kiezen. Op de zwarte borden staan in krijt verschillende keuzes geschreven: vlees, vis, groenten en koolhydraten. Mijn man gaat voor de vongole, de aubergine buratta en boontjes, ik val voor de paddenstoelenmix, de krielaardappeltjes en de pladijs. We krijgen een apparaatje mee dat zal oplichten wanneer onze gerechten klaar zijn en schuiven door naar de drankenafdeling, waar iemand ons meer informatie geeft over de verschillende wijnen. Gelukkig is er nog plaats (vijf minuten later wordt het heel wat drukker). Ik hou wel van het interieur: veel lichtbruin hout, een mooie vloer en veel planten op rekjes. Onze gerechten zijn gemakkelijk in een keer op tafel te plaatsen dankzij een twee verdiepingen tellende plank. Handig. De porties zijn royaal, maar we eten onze borden volledig leeg. Ik heb geen tijd meer om Cru te bezoeken door een telefoon van de scoutsleiding die me weet te vertellen dat mijn zoon ziek geworden is. Binnenkort ga ik terug om die paddenstoelenmix te kopen want het waren een van de lekkerste die ik ooit gegeten heb.